Isa ring pahayag ang inilabas ng organisasyon na Amnesty patungkol sa usaping ito. Para sa kanila, ang pagbaba ng kriminal na pananagutan ay mas maipapamahamak lang ang buhay ng mga kabataan kaysa sa ikakabuti. Saad pa ni Amnesty International’s Senior Director for Global Operations, Minar Pimple: “Ang batas na ito, kung maipapasa, ay maglalagay sa panganib sa buhay ng mga bata sa halip na mabawasan ang krimen. Tandaan natin na ang tinatawag na 'gera kontra droga'—na siyang dahilan sa pagbuo ng batas na ito—ay isang mapanupil na digmaan laban sa mahihirap na nagresulta na sa pagkamatay ng libu-libong tao, kabilang ang mga bata."

Ang usapin hinggil sa isyu ng Juvenile Justice sa Pilipinas ay patuloy na maugong sa lipunan dulot na rin ng pagkakaiba-iba pagdating sa pananaw. Para sa iba, ang pagpayag sa child imprisonment ay isang magandang hakbang upang maibaba pa ang kaso ng kriminalidad sa bansa. Habang sa iba, ito ang nagiging daan upang maisantabi ang karapatan ng mga kabataan, lalong-lalo na mula sa kanilang karapatang magkaroon ng sapat na akses sa kaligtasan o proteksyon.

Sa katunayan, kalunos-lunos kung isipin na ang mga kabataan ay nasasangkot sa iba’t ibang uri ng mga kriminal na paggawa. Sa kanilang murang edad at kaisipan, na imbis sila lang ay naglalaro, nag-aaral, at tinatamasa ang kanilang kabataan—natatahak sila sa maling landas. Sa halip na ibaba ang edad ng pananagutan, mas epektibong solusyon ang pagpapalakas ng mga programang pang-edukasyon, pagsuporta sa mga pamilyang nasa laylayan, at pagbibigay ng rehabilitasyon sa mga kabataang nagkakamali. Ngunit sa huli, marapat ding isipin na kung ang mga kabataan nga ay mga biktima lamang ng kapabayaan, sino nga ba ang may pananagutan sa kanilang pagkalihis ng landas?