Ang pagkain ay mahalagang bahagi ng ating buhay dahil dito natin kinukuha ang mga sustansyang kailangan ng katawan. Lalo itong mahalaga para sa mga kabataan, dahil nagbibigay ito ng enerhiya na tumutulong sa kanilang paglaki, pagkatuto, at pagtupad ng mga pangarap. Gayunpaman, marami pa rin sa kanila ang hindi nakakakuha ng sapat at masustansyang pagkain. Dahil sa kahirapan, limitadong access sa masustansyang pagkain, at patuloy na pagtaas ng presyo ng bilihin, lumalala ang suliranin ng malnutrisyon sa bansa. May paraan pa kaya upang matugunan ito, o magpapatuloy ang siklo ng gutom at kakulangan sa nutrisyon para sa susunod na henerasyon?

Ano ang Malnutrisyon?

Ang malnutrisyon ay isang kondisyon kung saan may kakulangan o pagkawala ng enerhiya, protina, at iba pang mahahalagang sustansya na kinakailangan ng katawan para sa paglaki at kalusugan (American Academy of Pediatrics, 2016). Batay sa datos ng Global Hunger Index (2024), ang Pilipinas ay nasa ika-67 na pwesto sa 127 bansang may suliranin sa kagutuman, na may score na 14.4—isang antas na itinuturing na katamtaman. Bagaman hindi ito ang pinakamalubhang lebel ng kagutuman, hindi ito dapat balewalain dahil milyun-milyong kabataang Pilipino ang naaapektuhan.

        Ayon sa National Nutrition Council (NNC), ang malnutrisyon ay isang seryosong suliranin sa Pilipinas. Batay sa kanilang datos, halos isa sa bawat tatlong batang Pilipino na wala pang limang taong gulang ay bansot, o mas maliit kaysa sa karaniwang taas para sa kanilang edad.

Ang kondisyong ito ay maaaring magdulot ng iba't ibang isyu sa kalusugan, tulad ng mabagal na pag-unlad ng pag-iisip at mas mataas na panganib ng malalang sakit sa hinaharap. Bukod dito, tinatayang 35 porsiyento o apat sa bawat sampung pamilyang Pilipino ang hindi nakakakain ng sapat at masustansyang pagkain, na nagpapalala sa suliranin ng malnutrisyon sa bansa.